بررسی میزان آگاهی مهندسین و دانشجویان معماری شهر سبزوار از تأثیرات عدم رعایت بهداشت مسکن در سال 1389

مقدمه: مسکن به عنوان یک مکان فیزیکی و به عنوان سرپناه، نیازاولیه و اساسی خانوار به حساب میآید. بنابراین با توجه به شرایط و عوامل ی که تندرستی ساکنان خانه را در معرض خطر قرار میدهد، چاره اندیشی در این زمینه ها از نظر تأمین سلامت روحی روانی و اجتماعی  افراد جامعه اهمیت اساسی دارد. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی- توصیفی نمونه گیری متناسب با حجم انجام گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود. نمونه گیری از دو گروه مهندسین و دانشجویان معماری در سال 1389 در شهرستان سبزوار با همکاری سازمان نظام مهندسی و دانشگاه حکیم سبزواری به روش در دسترس انجام شد. داده ها با آمار توصیفی خلاصه شد .یافته ها: درصد پاسخگویی به کل سؤالات در بین مهندسین ببیشتر از دانشجویان بود. هردو گروه در موارد مربوط به استانداردها پاسخگویی ضعیفی داشتند؛ اگرچه مهندسین در جایگاه بهتری قرار داشتند . نتیجه گیری: پایین بودن آگاهی معماران از عدم رعایت استانداردها به آن معنا نیست که تمامی مشکلات موجود مرتبط با مسکن غیربهداشتی در سطح جامعه معطوف به مهندسین ساختمان است بلکه عوامل دیگر(اقتصاد و... ) و دخالت افراد دیگر درامر ساختمان سازی (انبوه سازان و ... ) باید ریشه یابی و مورد توجه قرارگیرد. از طرفی آموزش استانداردهای مسکن بهداشتی به مهندسین به صورت کارگاهی وآموزش دانشجویان درقالب یک واحد درسی ضروری به نظر می رسد؛ وشاید جهت بهبود شرایط بهداشتی مساکن تشکیل هسته های مشاوره باحضور یک کارشناس بهداشتی مفید به نظر میرسد.